Τώρα το καλοκαίρι που οι πρωτοκλασάτοι σχολιαστές του βραδυνού δελτίου ειδήσεων του MEGA είναι σε άδεια έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε στη θέση τους το Γιώργο. Ειδικά για όσους δουλεύουμε και τον χάνουμε το πρωί αυτό είναι σπουδαίο.
Στο δελτίο της 20/7 ο Γιώργος έδειξε την ευαίσθητη, ίσως υπερβολικά ευαίσθητη, πλευρά του χαρακτήρα του. Αφού υποστήριξε ότι πολύ ξαφνικά και βιαστικά έφερε ο Ραγκούσης την πλήρη απελευθέρωση στις άδειες των ταξί μετά είπε ότι κακώς οι ταξιτζήδες πλήττουν τη χώρα βλάπτοντας τον τουρισμό. Και παίρνοντας περίλυπο ύφος είπε σε μία βουλευτή του ΠΑΣΟΚ: "Όταν βλέπω αυτούς τους τουρίστες, 50, 60, 70 χρονών που έκαναν οικονομίες μία ζωή για να δουν τον Παρθενώνα, τους Δελφούς, που ήταν όνειρο ζωής να έρθουν στην Ελλάδα, μου ΄ρχεται να κλάψω, μου 'ρχεται να βάλω τα κλάματα. Σου 'ρχεται να κλάψεις όταν βλέπεις αυτούς τους ανθρώπους".
Γιώργο, είσαι πια μεγάλος άνθρωπος. Πρέπει να σκληρύνεις, γιατί η ζωή είναι σκληρή και οι αδύναμοι χάνονται. Η Ελλάδα, Ο ΤΟΠΟΣ, περνάει δύσκολες ώρες και θα υπάρξουν κι άλλες απεργίες με χειρότερες συνέπειες. Θα υπάρχουν π.χ. άνθρωποι με σοβαρές αρρώστιες που θα αναβάλλονται οι εγχειρίσεις τους γιατί απεργούν οι γιατροί. Τι θα κάνεις; Δεν μπορεί να στεναχωριέσαι για όλους. Πρέπει να σκεφτείς τον εαυτό σου.
Και μην το κάνεις μόνο για εσένα. Κάντο και για εμάς που σε αγαπάμε. Δεν υπάρχουν πολλοί σαν κι εσένα που έχουν γνώμη για τα πάντα και δεν διστάζουν να την πουν δημοσίως χωρίς να φοβούνται ότι θα επηρεάσουν ή θα παρασύρουν πλήθος κόσμου.
Γι' αυτό Γιώργο, ΣΚΛΗΡΑΔΑ.
